30 Ocak 2011 Pazar
OYUN
Zorunlu askerlik hizmeti, tek kişilik bir oyun değil, binlerce insanın bir araya gelip sahnelediği bir gösteriydi. Oyuncuların da, izleyicilerin de asker olduğu bir gösteri. Yanaşık düzen eğitimi, bir koreografiydi. Marşlar, bir müzikalin parçasıydı. Kamuflaj, milimertik bir kostümdü. Emirler, sorular ve yanıtları, ezberlenmesi gereken repliklerdir. Asla sadık kalınmayan senaryo, yönergelerde yazıyordu. Yönetmene "komutanım" deniyordu. Komutan her şeyi deniyordu. Her şey vardı. Her şey hazırdı. Ancak bütün bunlar çok fazla gürültü çıkarıyordu. Dyanılmayacak kadar çok. Yatağı yarıp içine girmek isteyecek kadar çok. Başımı koyduğum yastığı başımla doldurmak isteyecek kadar çok...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder